NATUUR

Coto Doñana
National Park ‘Coto Doñana’ is een van de belangrijkste Europese vogelgebieden. Het gebied werd genoemd naar Doña Ana, de vrouw van de hertog van Medina Sidonia, die gezaghebber was van de Spaanse armada. Langs de kust zijn door de Atlantische Oceaan duin en stranden aangevoerd die de waterafvoer van de rivier Guadalquivir hebben verlegd en geremd. Hierdoor is een enorm gebied ontstaan , de marismas, dat afhankelijk van het seizoen en de warmte onder water stroomt of droog komt te staan.

Sinds 1969 is het gebied uitgeroepen tot National Park, toen circa 37.000 hectares groot. Vandaag is Doñana beschermd door extra bufferzones, uitgegroeid tot een gebied van meer dan 100.000 hectares. Het kreeg hierdoor volgende erkenningen : Biosphere Reserve in 1981, Ramsar Site in 1982 en Unesco World Heritage Site in 1994.

Het gebied ligt in twee provincies, Huelva en Sevilla, en vormt een soort natuurlijke barrière tussen deze provincies. Er lopen namelijk geen wegen door de Doñana. Menselijke bebouwing en bewoning is op enkele uitzonderingen na niet toegestaan.”

Een waslijst aan vogelsoorten zijn het jaar rond te zien in en rond het gebied en in aantallen waar je echt gelukkig van wordt. Vele soorten blijven er overwinteren en zien af van de oversteek naar Afrika. Maar Doñana is meer dan vogels alleen. 100den edelherten, reeën en wilde zwijnen zijn gemakkelijk te spotten. Moeilijker te zien maar ook in het gebied zijn de Iberische wolf en Iberisch lynx. Maar Donãna is veel meer. Doñana is een miniatuur wereld op zich. Doñana zijn mediterrane geuren van cistus, rozemarijn en curry, is de frisheid van de Atlantische Ocean, zijn adembenemende zonsondergangen, zijn perfect gevormde duinen, zijn bossen als parken aangelegd, zijn heerlijk ster overgoten nachten,…
Doñana ademt sfeer… Doñana herbergt de grootste culturele, menselijke maar vooral biologische schatten ter wereld.

Diverse natuurgebieden
Doñana zelf kan enkel via een gids of geleide tour bezocht worden. Rond het beschermde gebied zijn echter voldoende interessante plekken die wel gemakkelijk bereikbaar zijn.
Kant El Rocio en Atlantische kust.

El médano del asperillo. Aan de Atlantische kust tussen Matalascañas en Arroyo del Loro ligt een beschermde duinengordel met zandkliffen. Het hoogste punt is 106m hoog en biedt een mooi uitzicht over de Atlantische Oceaan. Parking aan Cuesta Maneli (45min stappen naar het strand over knuppelpaden). Je kan er heerlijk wandelen en zeevogels spotten: Jan-van-gent, Reuzenstern, Audouins meeuw, diverse stormvogel soorten en Jagers…

Strandwandeling van Matalascañas naar de monding van de Guadalquivir.

Om en rond El Rocio heb je verschillende mogelijkheden en bezoekerscentra. Het waterpeil en de vogel rijkdom is afhankelijk van het seizoen. Het bezoeken waard: El arroyo de la Rocina, El charco del Acebrón en moerassen rond El Rocio zelf. Van El Rocio kan je een track te voet volgen naar de Placio Del Rey. Een super toffe wandeling met grote kans op Spaanse Keizerarend.
Kant Villamanrique de la Condessa
Dit is de meest toegankelijke en meest uitgestrekte en gevarieerde kant van de Doñana. Afhankelijk van de richting die je uitgaat kom je in uitgestrekte pijnboom bossen (12.000 ha) , rijstvelden, beschermde moerasgebieden of weide- en in cultuur gebrachte gebieden terecht. De aantallen van sommige soorten zijn hier bijzonder hoog. ’s Morgens bij het eerste licht kan je gemakkelijke 1000den reigers uit hun slaapplaats zien vertrekken.

La Dehesa de Abajo en La Cañada de Rianzuela. Dit gebied vormt als het ware de overgang van de parasol den bossen met de uitgestrekt rijstvelden. Hier is altijd water ook tijdens de hete zomers. Op vogelgebied is hier altijd iets te beleven zowel in de zomer als winter. La Dehesa zelf herbergt een grote kolonie ooievaars (>100 nesten). www.dehesadeabajo.es

Vado de Don Simón. Vlakbij de Dehesa vind je de betonnen verbindingsweg die door het moeras loopt. Hier moet je ’s morgens vroeg zijn. In de zomer kan je hier in een half uur tijd alle reigersoorten spotten.

Cantarita en El Brazo de la Torre. Hier heeft het moeras plaats gemaakt voor de rijstvelden. Vanuit Isla Mayor rij je door de rijstvelden en probeer je de Brazo de la Torre (een zijarm van de Gudalquivir) te blijven volgen. Het landschap is veranderd maar de vogelrijkdom is gebleven. En dit door toedoen van de rijstboeren zelf zonder het zelf te beseffen. In 1974 werden Amerikaanse rivierkreeftjes door verschillende rijstboeren uitgezet met als doel een extra inkomen te bekomen. Die rivierkreeftjes pasten zich zo goed aan en hun aantallen explodeerden. De vogelpopulatie herstelde volledig en bleef zelfs toenemen. Tot op vandaag blijven de rivierkreeftjes een belangrijke schakel in de voedselketen.
De soorten die je aantreft is afhankelijk van het seizoen. In de wintermaanden vind je hier Kraanvogels, Zwarte Ooievaar, Ibis,…

Valverde visitor centre. Dit is het verste punt van het toegankelijke gebied. Ligt op ongeveer 35 km van Villamanrique. Om er te geraken volg je een wirwar van tracks tussen weilanden en rijstvelden. Je rijdt er langs de rand van het beschermde Doñana. Je start aan de Dehesa de Pilas en rijdt langs de Caña del Guadiamar naar Valverde.

Entremuros del Guadiamar (Van La Venta del Cruce tot Lucio del Cangrejo)
Hier volg je het Zuidelijke deel van de Guadiamar. Je kan er op de verhoogde rivierbank rijden met een goed overzicht over de rivier en de rijstvelden.

De pijnboom bossen van Aznalcázar. Het is een aaneengesloten bos van 12.000 ha tussen Aznalcázar en Isla Mayor. Het bos is vrij toegankelijk en de begroeiing in het vroege voorjaar is er prachtig. Gemakkelijk te bereiken vanuit onze straat richting Vado del Quema. De rivier Guadiamar over en kort erna starten de bossen al.

De Corridor Verde
Op het einde van onze straat kom je aan de rivier Guadiamar. Dit is een kleine zijarm van de Guadalquivir. Als beschermbuffer voor de Donãna na de mijnramp van 1998 toen een dijk brak en vervuild slib in de rivier terecht kwam, werd een Corridor Verde opgericht. Over een lengte van 10 tallen kilometers – van voor Aznalcázar tot aan de monding werd de rivier en zijn bedding beschermd. De rivier en zijn groene gordel slingert zich als een slang door het landschap. In breedte variërend van 100 tot enkele 100den meters breed. Deze is voor wandelaars op diverse plaatsen toegankelijk. Buiten het broedseizoen vind je hier grote groepen zangvogels. Groepen van 100den Europese kanaries zijn hier gemakkelijk te zien. Ook Grijze Wouw is hier gemakkelijk en met verschillende samen te zien.

Wildlife op het domein
Onze tuin en boomgaard ligt halfweg tussen Villamanrique en de Corridor Verde. Achter en rond het huis zijn olijfgaarden. Voor het huis is er een pijnboom bos dat vrij toegankelijk is. Volgende soorten kan je gemakkelijk rond het huis zien. In de grote centrale parasol den slapen ongeveer 100 Blauwe eksters. Verder heb je er Hop, Roodkopklauwier, Steenuil, Bosuil, Kleine Zwartkop, Europese kanarie, Bonte Vliegenvanger,…. Bijeneters vliegen in de zomer dagelijks over. In het voorjaar en in de zomer is er grote dichtheid aan roofvogels die in de onmiddellijke omgeving broeden : Zwarte en Rode wouw, Dwergarend, Wespendief en Buizerd zie je steeds. Vos krijg je gemakkelijk te zien. De Lynx is een ander verhaal maar zou reeds aan onze toegangspoort gespot zijn.
Villamanrique herbergt een mooie kolonie Ooievaars broedend op oude palmbomen in de tuin van het paleis. We voorzien binnenkort 2 nestpalen op ons domein en hopen om binnenkort ook een koppel te mogen huisvesten.

Waarnemingen
Zelf iets waargenomen? Mail ons je bevinding op reserveren@casadellince.be